Πιστεύω και αγωνίζομαι

 

Η πίστη στον εαυτό μας είναι η αρχή κάθε πίστης.
Όταν πιστεύουμε, βλέπουμε.
Αυτό που βλέπουμε, αν δεν μας αρέσει,
μπορούμε να το αλλάξουμε.

 

Είναι πάρα πολύ σημαντικό να έχεις πίστη. Η πίστη κάνει θαύματα. Αλλά γιατί αυτά τα θαύματα συμβαίνουν τόσο αραιά και σε τόσο λίγους; Γιατί συμβαίνουν πάντα σε κάποιους άλλους και όχι σ’ εμάς;

Ίσως, επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι εύχονται αντί να πιστεύουν. Ίσως, επειδή δεν ξέρουμε πως να ενεργοποιούμε αυτό που ονομάζεται «Ο Μηχανισμός της Πίστης».

Ο μηχανισμός αυτός ενεργοποιείται από τη στιγμή που μαθαίνουμε τον εαυτό μας, τα όριά του και τις δυνατότητές του. Η ικανότητά μας να πραγματοποιούμε κάθε μας επιθυμία πηγάζει από τη θέληση που έχουμε να «πολεμήσουμε» γι’ αυτό που πιστεύουμε.

 

Τι σημαίνει πίστη;

 

Πίστη είναι να έχεις ζήσει το όνειρό σου, προτού αυτό πραγματοποιηθεί. Πίστη σημαίνει να πιστεύεις ότι έχει ήδη γίνει αυτό για το οποίο αγωνίζεσαι, ενώ όλοι οι παράγοντες και οι ενδείξεις δείχνουν ότι δεν πρόκειται να συμβεί.

Μόνο τότε η πίστη κάνει θαύματα. Αυτό ίσως είναι και το δυσκολότερο πράγμα. Όταν όμως το κάνετε, τότε βλέπετε ότι όντως έχει αποτελέσματα!

Πίστη είναι να μάθεις να ενεργείς, σαν  να έχεις ήδη  πετύχει αυτό που θέλεις. Έστω και αν δεν έχεις δει ακόμα φως στην άκρη του τούνελ. Γιατί μόνο η πίστη θα σε βοηθήσει να κάνεις το παραπάνω «βήμα» και να απαγκιστρωθείς από την αμφιβολία, την αυτοκατηγορία και τη δυσπιστία .

Για να αφυπνιστεί η διαδικασία της πίστης θα πρέπει να θυμόμαστε ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία πόσο καλά νιώθουμε εμείς οι ίδιοι με τους εαυτούς μας. Η πίστη είναι αποτέλεσμα αυτής της διάθεσης. Οι έντονες προσδοκίες μας για κάτι προκαθορίζουν την εξέλιξη αυτού που περιμένουμε να συμβεί.

Αν για παράδειγμα, πάμε  σε κάποια  συγκέντρωση με φίλους  με κακή διάθεση, έχουμε ήδη «πείσει» τον εαυτό μας ότι θα κακοπεράσουμε. Η δική μας προκατάληψη είναι αυτή που ξεκίνησε την αρνητική προσδοκία για τη συγκεκριμένη επιλογή διασκέδασης.

Γι’ αυτό και αξίζει τον κόπο να μάθουμε να κυνηγάμε την επιτυχία, να μάθουμε να κυνηγάμε την καταξίωση και τις επιτυχίες μέσα από τη χαρά και όχι μέσα από την αυτολύπηση και την ανησυχία.

Στην καθημερινότητά μας , νιώθουμε εγκλωβισμένοι από τους προβληματισμούς μας και αρνούμαστε αυτόματα την ευγνωμοσύνη που οφείλουμε να έχουμε απέναντι στη ζωή .

Κάθε μέρα έχουμε την ευκαιρία να βλέπουμε τις καταστάσεις που βιώνουμε από την θετική τους πλευρά.

Στη ζωή μας χρειάζεται να πορευόμαστε με τα «θέλω» μας, με τις επιθυμίες μας, που μπορούν να μας βελτιώσουν ως προσωπικότητες.

 

Αυτό που πραγματικά έχει σημασία είναι η αποφασιστικότητά σου να δουλέψεις σκληρά για να εκπληρώσεις την επιθυμία σου να πετύχεις.

 

Όπως γράφει ο Paolo Coelho στον Αλχημιστή, «όταν θέλεις κάτι πάρα πολύ, μα πάρα πολύ, τότε όλο το σύμπαν ενεργοποιείται και συνωμοτεί μαζί σου για να το αποκτήσεις». Βέβαια, για να συνωμοτήσει μαζί σου το σύμπαν θα πρέπει να έχει σιγουρευτεί για τις προθέσεις σου.

Το θέμα είναι ότι αν θέλεις κάτι πάρα πολύ για να ενεργοποιηθούν οι παράγοντες που θα σου δώσουν δύναμη να αντέξεις ακόμη και στις ζόρικες καταστάσεις, θα πρέπει να κοιτάξεις κατάματα τις δυσκολίες και να πεις «Θέλω να τα καταφέρω»

Δεν υπάρχει τίποτα το ακατόρθωτο για αυτόν που πιστεύει στον εαυτό του και θέλει να πετύχει οτιδήποτε έχει θέσει ως στόχο, όσο δύσκολο και αν φαίνεται στην αρχή.

Όσο μακρύς και να είναι ο δρόμος, εσύ μπορείς να τον ακολουθήσεις, αφού έχεις σιγουρευτεί ότι έχεις σκοπό να φτάσεις στο τέρμα του.

Να μην ξεχνάμε ότι έχουμε έρθει σ’ αυτή τη ζωή για να είμαστε ολοκληρωμένοι, για να είμαστε ευτυχισμένοι, για να είμαστε επιτυχημένοι. Γιατί το ξεχνάμε αυτό;

Γιατί πολύ απλά , ευχόμαστε να τα καταφέρουμε. Δεν πιστεύουμε πως θα ολοκληρώσουμε ό,τι ξεκινήσαμε. Επιλέγουμε τον «εύκολο» δρόμο, αντί να μοχθήσουμε για τα πραγματικά μας «θέλω».

 

Πίστη + πράξη = αποτέλεσμα

 

Οι αρχαίοι Έλληνες έλεγαν «συν Αθηνά και χείρα κίνει», που σημαίνει αυτό ακριβώς.

Θυμόμαστε μόνο τις δυσκολίες του Οδυσσέα στο δρόμο της επιστροφής του στην Ιθάκη και ξεχάσαμε τη χαρά που ένιωσε όταν είδε ξανά το σπίτι του, τη γυναίκα του, το πιστό του σκύλο και τους αγαπημένους τους φίλους, αλλά και τις προσπάθειες που έκανε να μην τα παρατήσει και να συνεχίσει να παλεύει μέσα στα «άγρια κύματα».

Αυτό που έχει πρωταρχική σημασία είναι να μάθουμε να βοηθάμε τον εαυτό μας.
Αρχίζουμε  να πιστεύουμε στον εαυτό μας,
στις ικανότητές μας και στην αγάπη που έχουμε μέσα μας,
έχοντας ταυτόχρονα και τη θέληση να αλλάξουμε.