Ας γίνουμε παιδιά

Σαν νέοι γονείς μπαίνουμε στη διαδικασία να αγοράζουμε ακατάπαυστα παιδικά παιχνίδια. Κάθε εβδομάδα κι από ένα παιχνίδι. Παιχνίδια παντού παιχνίδια!

Ευγνωμονούμε το Θεό από τη μια έκπληξη από την άλλη. Ο λόγος της έκπληξης είναι ότι το παιδί μας ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο να λύνει τα κορδόνια των παπουτσιών μας, παρά να αφιερώσει χρόνο στα παιχνίδια του! Και αυτό μας θυμίζει κάτι.

Μας θυμίζει ότι

Τελικά τα απλά, τα λίγα, τα ταπεινά πράγματα είναι που μετράνε στη ζωή.

Παρατηρώντας το παιδί μας κάθε φορά, όλο και περισσότερο αντιλαμβανόμαστε  ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε δυστυχισμένοι, επειδή δεν έχουμε αυτά που θέλουμε και όχι επειδή δεν έχουμε αυτά που έχουμε ανάγκη!

Ας το καταλάβουμε όλοι μας καλά :

Η ομορφιά βρίσκεται στην απλότητα των καθημερινών διαδικασιών και όχι στην περιπλοκότητα των τεχνολογικών ευρημάτων και τη ματαιοδοξία των ακριβών gadgets.

Aς ξαναγίνουμε παιδιά και ας μάθουμε να εκτιμούμε αυτά που έχουμε.

Ας έχουμε αυτά που χρειαζόμαστε, κι ας αγαπήσουμε αυτά που έχουμε. Ας παίξουμε μαζί τους, όπως ένα βρέφος αρκείται να παίζει με τα κορδόνια των παπουτσιών και όχι με τα πανάκριβα εισαγόμενα παιχνίδια του. Αυτό είναι ίσως και το πρώτο βήμα προς τη χαμένη παιδικότητα μας. Ίσως και να είναι το πρώτο βήμα προς την ευτυχία.

Κι όπως είπε κάποτε ένας Κινέζος σοφός :

«Το ταξίδι των χιλίων μιλίων ξεκινάει με ένα πρώτο βήμα». Ας το κάνουμε!