Το μονοπάτι των ανθρώπινων σχέσεων
Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ένα μονοπάτι με πολλές λακκούβες. Για να το περπατήσουμε , χρειάζονται λεπτοί χειρισμοί στη συμπεριφορά μας και κυρίως θέληση για να καλλιεργήσουμε σωστά τις σχέσεις που έχουμε αναπτύξει στη ζωή μας. Οι σχέσεις με τα παιδιά μας, τους γονείς μας, τα αδέρφια μας, τον σύντροφό μας, τους φίλους μας, τους συναδέλφους μας είναι δύσκολες και η επικοινωνία μαζί τους αποτελεί μια προσωπική επιλογή για τον καθένα μας.
Το ζήτημα είναι πώς να επικοινωνήσουμε, όταν βρισκόμαστε σε αδιέξοδο, σε απόγνωση, σε άρνηση για τη ζωή, σε σύγκρουση με τον ίδιο μας τον εαυτό.. Ιδιαίτερα η σχέση μας με τα παιδιά μας είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να επιτύχουμε. Τα παιδιά μας είναι η συνέχειά μας και οφείλουμε να την κάνουμε καλύτερη, ακόμα και από εμάς τους ίδιους.
Το σημαντικότερο βήμα, που αποτελεί μια βασική αρχή για τις σχέσεις μας με τα παιδιά μας είναι να προσέξουμε τί λέμε, πώς το λέμε, γιατί το λέμε, πόσο το λέμε..
- Σε βλέπει/ακούει ο κόσμος. Ποτέ µην μαθαίνετε τα παιδιά σας να εξαρτώνται από το τί θα πει ο κόσµος. Αυτό είναι κάτι που μειώνει την αυτοεκτίμηση και την προοπτική για τη δημιουργία ενός ατόμου µε αυτοπεποίθηση.
- Άφησέ το, θα το κάνω εγώ. ΄Οσο και να θέλει να το ακούσει αυτό το παιδί, όσο και να θέλετε µε αγάπη να το κάνετε, Προσοχή! Μέρος της διαδικασίας της ενηλικίωσης συμπεριλαμβάνει το ότι πρέπει να μαθαίνουνε στα παιδιά µας να αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους μέσα από πράξεις που θα κάνουν τα ίδια και μέσα από συγκεκριμένες μαθησιακές διαδικασίες καθημερινής φροντίδας.
- Δεν έχουμε λεφτά. Ακόμα κι αν αυτό είναι αλήθεια. Ποτέ, µα ποτέ, µην εμφυσήσετε στο παιδί τη νοοτροπία της φτώχειας και της στέρησης! Να το μάθετε να σέβεται το χρήμα. Να του μάθετε ότι το χρήμα είναι άλλη µια µορφή ενέργειας που χρησιμοποιούμε συνετά σ΄ αυτή τη ζωή. Ποτέ, µα ποτέ, µην εμφυσήσετε στο παιδί το «σύνδρομο της κατωτερότητας, της αναξιότητας και της φτώχειας».
- Δεν έχεις καθόλου μυαλό . Πρώτον, το παιδί δεν το καταλαβαίνει και δεύτερον, ξέρετε και οι ίδιοι ότι αυτό δεν ισχύει. Το παιδί έχει μυαλό και μάλιστα, έχει μεγαλύτερη διαίσθηση από έναν ενήλικα. «Ας δούμε τι πήγε στραβά και πως μπορούμε μαζί να το διορθώσουμε» είναι µια πιο σωστή και θετικά δημιουργική έκφραση, που ταυτόχρονα βοηθάει το παιδί να ανακαλύψει τα λάθη του και να µάθει από αυτά. Η εφηβική ηλικία είναι µια ηλικία ορμονικών αλλαγών και ψυχολογικών ασταθειών. Στην ηλικία αυτή τα παιδιά μπορεί να νοιώσουν ότι κανείς δεν τα καταλαβαίνει και ότι δεν έχουν τον παραμικρό έλεγχο στη ζωή τους. Μην τα κάνετε να αισθανθούν ανεπάρκεια και ενοχή µε τέτοιου είδους εκφράσεις.
- Ο τάδε μπήκε στο δημόσιο και σώθηκε Υπάρχουν γονείς που λένε στα παιδιά τους «Μάθε γράµµατα παιδί µου για να δουλέψεις σε µια μεγάλη εταιρεία όταν μεγαλώσεις» Κάποιοι άλλοι γονείς λένε «Μάθε γράµµατα παιδί µου για να αγοράσεις µια μεγάλη εταιρία όταν μεγαλώσεις».
- Έτσι είναι το σωστό. Το παιδί δεν καταλαβαίνει αυτή την έκφραση, αν πρώτα δεν του εξηγήσετε γιατί «έτσι είναι το σωστό». Διαφορετικά, δημιουργείται απόσταση άγνοιας και απορίας ανάμεσά σας.
Θυμηθείτε: Ποτέ µην καταστρέφετε µε τα λόγια σας τη διαμόρφωση της ταυτότητας του παιδιού σε µια ευαίσθητη ηλικία.
Τα λόγια σας «θα κολλήσουν» επάνω στον ψυχισμό του παιδιού και θα το ακολουθούν ολόκληρη τη ζωή του.
Να του υπενθυμίζετε.. «Παιδί μου, σ’ αγαπώ..»