Antoine Laurent Lavoisier (1743 – 1794)

O Lavoisier ήταν γιος ενός εύπορου παρισινού δικηγόρου που ήλπιζε ότι ο γιος του θα συνέχιζε τη δραστηριότητά του ως δικηγόρος. Αν και Lavoisier έλαβε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στα Νομικά το 1764, σύντομα αισθάνθηκε γοητευμένος από τις θετικές επιστήμες και αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη χημική έρευνα.

Πριν συμπληρώσει τα εικοσιπέντε του χρόνια ο Lavoisier είχε ήδη είχε το αναγνωριστεί από την Γαλλική Ακαδημία για διάφορα και ποικίλα επιστημονικά και μη θέματα, όπως ο υπνωτισμός και η κατασκευή καρεκλών για άτομα με ειδικές ανάγκες. Ο Lavoisier μελέτησε συστηματικά το φαινόμενο της καύσης και όντας αρκετά πλούσιος προμηθεύτηκε τον καλύτερο εξοπλισμό και τα καλύτερα αντιδραστήρια προσπαθώντας να κατανοήσει το φαινόμενο αυτό.

Διαπίστωσε ότι ο αέρας αποτελείται από δύο συστατικά, εκ των οποίων το ένα συντηρεί την καύση, ενώ το δεύτερο δε συντηρεί την καύση.

Το πρώτο συστατικό το ονόμασε «οξυγόνο» από τις ελληνικές λέξεις «οξύ» και «γεννώ» και απέδειξε ότι είναι στοιχείο.

Ο Lavoisier διατύπωσε το νόμο που φέρει το όνομά του, δηλαδή το νόμο της αφθαρσίας της ύλης: «Σε κάθε χημική μεταβολή η μάζα των αντιδρώντων ισούται με τη μάζα των προϊόντων».

Στο διάσημο βιβλίο του «Traite Elementaire de Chimie» παρουσίασε ένα πίνακα με τα μέχρι τότε γνωστά στοιχεία και τις ιδιότητές τους.

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης εκτελέστηκε στη λαιμητόμο.