Πειραματίσου

Άπλωσε το σχοινί στο τραπέζι.

Πες σε κάποιον να πιάσει με τα χεριά του τις δυο άκρες και να δέσει έναν κόμπο στο σχοινί, χωρίς αφήσει καθόλου τις άκρες που κρατεί. Δε θα τα καταφέρει.

Εσύ θα τα καταφέρεις:

«Δίπλωσε» τα χεριά σου όπως βλέπεις στην εικόνα.

Πιάσε τις άκρες του σχοινιού.

«Ξεδίπλωσε» τα χεριά σου.

Δημιουργήθηκε κόμπος!

Πειραματίσου

Πάρε τα δυο ποτήρια και βαλτά ανάποδα πάνω στο τραπέζι, ώστε να απέχουν μεταξύ τους περίπου 15 εκατοστά.

Ρωτήστε κάποιον αν μπορεί να βάλει πάνω στα ποτήρια το φύλλο του χαρτιού, σαν γέφυρα, και επάνω του (στο μέσο της γεφύρας ) να στηρίξει το τρίτο ποτήρι, αυτό όμως γεμάτο με νερό! Μάλλον δε θα τα καταφέρει…

Εσύ θα τα καταφέρεις:

Κάνε πτυχές στο χαρτί έχει πολύ μεγαλύτερη αντοχή απτό ίσιο.

Μπορείς τώρα να στηρίξεις επάνω του το ποτήρι με το νερό.

Καταλαβαίνεις γιατί έχεις δει πολλές φόρες να χρησιμοποιούνται πτυχωμένες λαμαρίνες στις στέγες πρόχειρων κατασκευών.

Πειραματίσου

Βάλε νερό στο ποτήρι, χωρίς να το γεμίσεις.

Ζήτησε από κάποιον να βάλει το φελλό στην επιφάνεια και να καταφέρει ώστε ο φελλός να μην ακουμπήσει στα τοιχώματα του ποτηριού, άλλα να στέκεται στη μέση της επιφάνειας του νερού. Δε θα τα καταφέρει.

Εσύ όμως θα τα καταφέρεις: Βάλε προσεκτικά κι άλλο νερό στο ποτήρι, ώστε να γεμίσει μέχρι επάνω, σχεδόν έτοιμο να ξεχειλίσει. Βαλε τώρα το φελλό στο νερό. Θα σταθεί στη μέση της επιφάνειας, η οποία μάλιστα ( όπως θα έχεις προσέξει ) είναι λίγο «φουσκωμένη».

Πως εξηγείται

Εξαιτίας της λεγόμενης «επιφανειακής τάσης» του νερού (που οφείλεται στις δυνάμεις συνοχής μεταξύ των μορίων του ) η επιφάνεια του κάνει καμπύλη προς τα πάνω.

Ο φελλός, που επιπλέει στο νερό, πηγαίνει και στέκεται στο ψηλότερο σημείο της καμπύλης, στη μέση.

Πειραματίσου

Αφού ανακοινώσεις στην παρέα τις μαντικές σου ικανότητες, πες σε κάποιον από την παρέα σου να κάνει τα εξής, ενώ εσύ θα κοίτα αλλού:

α. Να ρίξει τα τρία ζαριά στο τραπέζι και να βρει το άθροισμα των ενδείξεων τους.

β. Να πάρει ένα απτά τρία, όποιο θέλει, να κοιτάξει την ένδειξη που είναι απτήν κάτω μεριά του και να την προσθέσει στο προηγούμενο άθροισμα.

γ. Να ξαναρίξει το ζάρι αυτό και να προσθέσει την ένδειξη που θα φέρει στο προηγούμενο άθροισμα.

Τώρα είναι η σειρά σου. Θα πεις στους φίλους σου ότι μπορείς να μαντέψεις το τελικό άθροισμα, ενώ τόσην ώρα δεν έβλεπες τίποτα. Ούτε ποιο ζάρι ξαναέριξε ούτε την αρχική του ένδειξη.

Κοιτάς τα ζαριά και προσθέτεις στο μυαλό σου τις ενδείξεις τους. Τα παίρνεις στο χέρι σου και τα κρατάς λίγα δευτερόλεπτα, κάνοντας ότι συγκεντρώνεσαι και σκέφτεσαι. Προσθέτεις το 7 στο αποτέλεσμα που βρήκες απτής ενδείξεις των τριών ζαριών και τους ανακοινώνεις το άθροισμα.

Είναι αυτό που είχε βρει κι ο φίλος σου!

Πως εξηγείται

Το «κόλπο» στηρίζεται στο ότι οι ενδείξεις στη δυο απέναντι πλευρές του ζαριού έχουν πάντοτε άθροισμα 7.

Όποιο ζάρι και να ξαναρίξε ο φίλος σου, η προηγούμενη ένδειξη του ( που δεν την ξέρεις ) και η ένδειξη της από κάτω πλευράς που τον έβαλες να προσθέσει έκαναν σίγουρα 7.

Έτσι, εσύ απλώς προσθέτεις το 7 στις ενδείξεις των ζαριών που βλέπεις.

Πειραματίσου

Γράψε σε ένα χαρτί το «μαγικό» αριθμό 12345679. Είναι εύκολο να το θυμάσαι: αποτελείται από όλα τα ψηφία από το 1 έως το 9 χωρίς το 8.

Ρώτησε ένα φίλο σου ποιο είναι το «αγαπημένο» του ψηφίο. Ας πούμε ότι του «αρέσει» το 6.

Πολλαπλασίασε στο μυαλό σου τον αριθμό που σου είπε με το 9 και γράψε το αποτέλεσμα ( στην περίπτωση μας είναι το 54 ) κάτω απτό «μαγικό» αριθμό.

Πες του να κάνει τον πολλαπλασιασμό του «μαγικού» αριθμού με το 54…

Τότε:

Θα νοιώσει μεγάλη έκπληξη βλέποντας ότι το αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού είναι ένας αριθμός που όλα τα ψηφία του είναι το «αγαπημένο» του, δηλαδή όλα τα ψηφία του είναι 6.

Το «κόλπο» δουλεύει, όποιο ψηφίο κι αν «αγαπήσει» φίλος σου.

Πως εξηγείται

Το «κόλπο» στηρίζεται στο ότι ο πολλαπλασιασμός του 9 με το «μαγικό» αριθμό δίνει αποτέλεσμα 111.111.111.

Όποτε, αν πολλαπλασιάσουμε το «μαγικό» αριθμό με το πενταπλάσιο του 9, το γινόμενο θα αποτελείται μόνο από «πεντάρια», αν πολλαπλασιάσουμε το «μαγικό» αριθμό με το τριπλάσιο του 9, το γινόμενο θα αποτελείται μόνο από «τριάρια» κτλ.

Πειραματίσου

Βάλε ένα μπαλόνι με σε μια φιάλη, αφήνοντας απέξω το στόμιο του.

Τύλιξε το στόμιο του μπαλονιού γύρω απτό λαιμό της φιάλης και φύσηξε, προσπαθώντας να το φουσκώσεις μέσα στη φιάλη…

Τότε:

Είναι αδύνατο να το φουσκώσεις, όσο και αν … ταλαιπωρηθείς.

Πως εξηγείται

Ξέρεις ότι ο αέρας πιάνει χώρο.

Ο αέρας λοιπόν που έχει εγκλωβιστεί στη φιάλη, γύρω απτό μπαλόνι, δεν μπορεί να φύγει από πουθενά και δεν επιτρέπει στο μπαλόνι να φουσκώσει.

Πειραματίσου

Γέμισε ένα μπουκάλι με νερό.

Σκέπασε το στόμιο του με το χέρι σου, ώστε το νερό να μην χύνεται και αναποδογύρισε το μπουκάλι.

Φέρε, το στόμιο κάτω από την επιφάνεια του νερού μιας λεκάνης με νερό, φέρε το μπουκάλι σε κατακόρυφη θέση και βγάλε το χέρι σου από το στόμιο…

Τότε:

Το νερό δεν χύνεται απτό μπουκάλι στη λεκάνη, παρόλο που η στάθμη του στο μπουκάλι είναι ψηλότερα απτό νερό της λεκάνης.

Πως εξηγείται

Για να κατέβει η στάθμη του νερού του μπουκαλιού, πρέπει ανεβεί η στάθμη του νερού της λεκάνης. Ο αέρας όμως που βρίσκεται πάνω απτό νερό της λεκάνης ασκεί στην επιφάνεια του νερού τόσο μεγάλη πίεση, που δεν αφήνει τη στάθμη να ανέβει καθόλου.

Πειραματίσου

Βάλε σε ένα πιάτο ένα νόμισμα (προς την άκρη του πιάτου ) και ρίξε λίγο νερό, ώστε το νόμισμα να σκεπαστεί. Στοιχημάτισε με κάποιον ότι μπορείς να πιάσεις το νόμισμα χωρίς να βρέξεις τα χεριά σου.

Άναψε ένα κερί και βάλτο στη μέση του πιάτου.

Σκέπασε το κερί με ένα βάζο

Τότε:

Το νερό «ρουφιέται» σιγά σιγά μέσα στο βάζο. Έτσι, το νόμιζα ξεσκεπάζεται και μπορείς να το πιάσεις χωρίς να βρέξεις τα χεριά σου.

Πως εξηγείται

Καθώς το κερί καίγεται, καταναλώνει το οξυγόνο του αέρα που «φυλακίστηκε» στο βάζο.

Στο χώρο που κατελάμβανε το οξυγόνο μπαίνει τώρα νερό.

Αυτός που « σπρώχνει» το νερό και το αναγκάζει να μπει στο βάζο, στη θέση του οξυγόνου, είναι η ατμοσφαιρική πίεση. Έτσι, το πιάτο αδειάζει

Πειραματίσου

Βάλε νερό στο μπουκάλι μέχρι τη μέση.

Βύθισε μέσα το καλαμάκι και κλείσε καλά το στόμιο του μπουκαλιού με πλαστελίνη, βάζοντας τη γύρω απτό καλαμάκι.

Φύσηξε απτό καλαμάκι όσον αέρα μπορείς μέσα στο μπουκάλι και απομάκρυνε το στόμα σου απτό καλαμάκι.

Τότε:

Απτό καλαμάκι πετάγεται νερό σαν σιντριβάνι.

Πως εξηγείται

Ο αέρας που φύσηξες απτό καλαμάκι μαζεύτηκε στο επάνω μέρος του μπουκαλιού, μαζί με τον αέρα που προϋπήρχε.

Εκεί ο αέρας συμπιέστηκε και η πίεση του έγιανε πιο μεγάλη απτήν πίεση του ατμοσφαιρικού αέρα.

Όταν λοιπόν απομακρύνεις το στόμα σου, συμπιεσμένος αέρας ασκεί στο νερό μεγάλη πίεση και το σπρώχνει έξω απτό βάζο, «νικώντας» την πίεση του εξωτερικού αέρα.

Πειραματίσου

Χρησιμοποιώντας το καρφί, άνοιξε στο πάτο του μπουκαλιού μερικές τρύπες (μια δεκαριά). Γέμισε τώρα το μπουκάλι με νερό και βίδωσε καλά το πώμα του. Την ώρα που θα το γεμίζεις και την ώρα που θα κλείνεις το πώμα, θα τρέχει από κάτω λίγο νερό. Δεν πειράζει. Όταν όμως κλείσεις καλά το πώμα, δεν πρέπει να τρέχει καθόλου από κάτω.

Πλησίασε το …θύμα ( βολεύει να κάθεται σε μια πολυθρόνα ). Παρακάλεσε το να σε βοηθήσει να ξεβιδώσεις το πώμα, διότι είναι πολύ σφιχτά κλειστό

Τότε:

Μόλις αρχίσει να το ξεβιδώνει, θα στάζουν νερά επάνω του άπτον πάτο του μπουκαλιού. Θ περάσουν ίσως λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να αντιληφθεί τι συμβαίνει. Σίγουρα θα βραχεί. Πρόσεξε μόνο να μην σου τις «βρέξει» κι εσένα.

Πως εξηγείται

Όταν το πώμα είναι κλειστό, το νερό δε χύνεται απτής τρύπες του πάτου, λόγω της πίεσης του αέρα που είναι κάτω απτό μπουκάλι ( «νικήσει» τη βαρύτητα).

Όταν το πώμα ανοίγει, αέρας πιέζει εξίσου το νερό και από κάτω και από πάνω, όποτε η βαρύτητα κάνει το νερό να χύνεται.

Πειραματίσου

Βάλε μισό ποτήρι ζεστό νερό στο δοχείο.

Άναψε το γκαζάκι και βαλε το δοχείο με το νερό επάνω του.

Περίμενε μέχρι να βράσει το νερό, άφησε το να βράσει δυο τρία λεπτά και ( με προσοχή ) πάρε το δοχείο απτή φωτιά και κλειστό γρήγορα με το πώμα του.

Βαλε το δοχείο κάτω απτή βρύση και άφησε να τρέξει επάνω του κυρό νερό

Τότε:

Ακούς διαφόρους τριγμού και βλέπεις το δοχείο να «ζαρώνει» να τσακώνεται, να συνθλίβεται.

Πως εξηγείται

Το νερό που έβραζε στο δοχείο έδιωξε από μέσα του τον περισσότερο αέρα. Το δοχείο γέμισε με υδρατμούς.

Όταν το ψύχουμε κάτω απτή βρύση, οι υδρατμού υγροποιούνται και γίνονται σταγονίδια. Η πίεση μέσα στο δοχείο γίνεται πάρα πολύ μικρή (αφού είναι κλειστό, δεν μπορεί να εισχωρήσει αέρας) και η πίεση του εξωτερικού αέρα το συνθλιβεί.

Πειραματίσου

Βάλε το αυγό στο στόμιο του μπουκαλιού και πες σε κάποιον να το πιέσει να μπει μέσα. Δε θα τα καταφέρει, αφού ο αέρας που περιέχεται στο μπουκάλι πιάνει χώρο και δεν επιτρέπει την είσοδο του αυγού.

Πάρε το αυγό απτό στόμιο

Βαλε το νερό στο μπρίκι ( μέχρι τη μέση ) και ζέστανε το στο γκαζάκι μέχρι να βράσει. Χύσε το νερό αυτό μέσα στο μπουκάλι και, αφού περιμένεις να φύγουν λίγοι ατμοί, τοποθέτησε το αυγό πάνω στο στόμιο του μπουκαλιού.

Τότε:

Το αυγό «ρουφιέται» σιγά σιγά μέσα στο μπουκάλι (θα πρέπει να περιμενεις αρκετα λεπτά)

Πως εξηγείται

Όταν μπαίνει στο μπουκάλι το βραστό νερό. οι ατμοι του διωχνουν τον περισσοτερο αέρα και το μπουκάλι γεμίζει με υδρατμούς. Όταν αυτοί σιγά σιγά ψύχονται, υγροποιούνται και η πίεση μέσα στο μπουκάλι μικραίνει, καθώς το στόμιο έχει κλείσει με το αυγό και δεν μπορεί να μπει κι άλλος αέρας μέσα.

Ο εξωτερικό αέρας έχει μεγαλύτερη πίεση άπτον εσωτερικό, σπρώχνει το αυγό και το αναγκάζει να μπει στο μπουκάλι

Πειραματίσου

Τσάκισε το χαρτόνι, όπως βλέπεις στην εικόνα.

Τοποθέτησε το πάνω στο τραπέζι

Φύσηξε πολύ δυνατά από κάτω του

Τότε:

Το χαρτόνι δε φεύγει απτή θέση του. Όσο δυνατότερα φυσάς τόσο περισσότερο «καρφώνεται» στη θέση του.

Πως εξηγείται

Καθώς φυσάς, αέρας περνάει κάτω απτό χαρτόνι με μεγάλη ταχύτητα, Όταν όμως μεγαλώνει η ταχύτητα ενός ρευστού, η πίεση του ελαττώνεται.

Ο αέρας λοιπόν κάτω απτό χαρτόνι έχει μικρότερη πίεση πάτων αέρα που είναι πάνω από αυτό ( ο όποιος είναι ακίνητος ). Έτσι, ο από πάνω αέρας κρατεί το χαρτόνι στη θέση του.

Πειραματίσου

Φτιάξε ένα χάρτινο χωνί με το χαρτί και στερέωσε το με λίγο σελώνει.

Πέταξε μέσα την καρφίτσα, έτσι που η άκρη της να βγει από κάτω, άλλα το κεφαλάκι της να μένει μέσα ( με λίγη προσπάθεια και προσοχή θα καταφέρεις )

Βαλε το δίσκο στο Πικ-απ και κάνε τον να γυρίζει ( χωρίς να βάλεις επάνω του τη βελόνα του Πικ-απ)

Πλησίασε το χωνί στο δίσκο που γυρίζει και ακούμπησε ελαφρά την άκρη της καρφίτσα στο δίσκο.

Τότε:

Απτό χωνί ακούς ήχο, ακούς το δίσκο.

Πως εξηγείται

Η έγγραφη του ήχου στο δίσκο δεν είναι πάρα το αυλάκι που βλέπεις επάνω του. Όταν η βελόνα ακόλουθη το αυλάκι, πάλλεται, επειδή η αυλάκωση δεν είναι ομοιόμορφη. Στο φωνογράφο, όπως και στο χωνί το δικό σου, ο παλμός της βελόνας δημιουργεί παλμό του αέρα που είναι στο χωνί, με αποτέλεσμα να παράγεται ήχος.

Στο Πικ-απ ο παλμός της βελόνας δημιουργεί ηλεκτρικό ρεύμα, που πηγαίνει στα ηχεία κι εκεί δημιουργεί ήχο.

Πειραματίσου

Πάρε μια λωρίδα χαρτιού. Σε απόσταση 2 εκατοστών περίπου απτήν κάτω άκρη τράβηξε μένα μαρκαδόρο, πχ τον πράσινο, μια γραμμή παράλληλη με την κάτω άκρη της λωρίδας.

Βάλε νερό στο ποτήρι, περίπου ένα δάχτυλο.

Κρέμασε τη λωρίδα απτό χείλος του ποτηριού, ώστε η κάτω άκρη της να είναι μέσα στο νερό. Προσοχή όμως: Η γραμμή που τράβηξες πρέπει να είναι έξω απτό νερό.

Τότε:

Το νερό ανεβαίνει στο χαρτί ( η αιτία που το ανεβάζει είναι τα λεγόμενα «τριχοειδή φαινόμενα» με αυτόν τον τρόπο ανεβαίνουν και οι χυμοί στα φυτά απτήν ρίζα προς τα πάνω). Καθώς ανεβαίνει, φτάνει στο πράσινο μελανί του μαρκαδόρου και το παρασύρει προς τα πάνω. Όμως, το πράσινο μελανί χρειάζεται σε μπλε, που ανεβαίνει γρηγορότερα και κίτρινο που μένει πιο πίσω

Πως εξηγείται

Το πράσινο χρώμα του μαρκαδόρου είναι μείγμα δυο χρωμάτων, του κίτρινου και του μπλε. Το νερό παρασύρει τα μόρια αυτών των χρωμάτων, άλλα δεν τα παρασύρει με την ιδία ταχύτητα, καθώς είναι διαφορετικά μόρια. Έτσι, τα δυο χρώματα διαχωρίζονται.

Αυτή η μέθοδος διαχωρισμού μειγμάτων ονομάζεται χρωματογραφία.

Επανέλαβε τώρα το πείραμα με μαρκαδόρους διαφορετικών χρωμάτων και δες ποια από αυτά τα χρώματα είναι μείγμα άλλων χρωμάτων

Πειραματίσου

Διάλυσε στο νερό του ποτηριού ένα χρώμα, π.χ. το κόκκινο.

Βάλε το κοτσάνι του γαρίφαλου στο ποτήρι με το χρωματισμένο νερό, όπως θα το έβαζες στο ανθοδοχείο.

Τότε:

Μετά από μερικές ώρες τα πέταλα του γαρύφαλλου θα αρχίσουν να παίρνουν κόκκινο χρώμα

Πως εξηγείται

Το χρωματιστό νερό ανεβαίνει από τα «σωληνάκια» που ανεβάζουν τους χυμούς του φυτού, φτάνει μέχρι το ανθός και το βαφεί

Πειραματίσου

Στρώσε το ύφασμα και το αλουμινόχαρτο δίπλα δίπλα στο πάτωμα της κουζίνας, που είναι μαρμάρινο ή με πλακάκια.

Άφησε τα λίγα λεπτά

Πάτησε με το ένα πόδι σου ( γυμνό ) στο ύφασμα και με το άλλο στο αλουμινόχαρτο

Τότε:

Το αλουμινόχαρτο φαίνεται πολύ πιο κρύο απτό ύφασμα

Πως εξηγείται

Τόσο το αλουμινόχαρτο όσο και το ύφασμα έχουν την ιδία θερμοκρασία, αφού είναι στο της κουζίνας. Έχουν τη θερμοκρασία του χώρου.

Τα πόδια σου είναι πιο ζεστά απτά δυο, αφού η θερμοκρασία των ποδιών σου είναι περίπου 36, 5^οC.

Όταν ακουμπάς τα πόδια σου επάνω τους, μεταφέρεται αμέσως θερμότητα απτό ζεστό, το πόδι, στο κρύο, το ύφασμα ή το αλουμινόχαρτο.

Το αλουμινόχαρτο όμως – όπως όλα τα μέταλλα- είναι κάλος αγωγός της θερμότητας και απορροφά θερμότητα απτό πόδι σου πολύ γρήγορα με αποτέλεσμα να σου «παγώνει» το πόδι. Αντιθέτως, το ύφασμα είναι κακός αγωγός της θερμότητας και η μεταφορά της θερμότητας απτό πόδι σου γίνεται πολύ αργά. Έτσι, δεν αισθάνεσαι να κρυώνει το πόδι σου.

Πειραματίσου

Τσάκισε το χαρτόνι γύρω γύρω και στερέωσε το με το συρραπτικό. Φτιάχνεις έτσι μια χάρτινη λακώνισα.

Βαλε στο χάρτινο δοχείο νερό.

Άναψε το κερί και φέρε στη φλόγα του το δοχείο με το νερό.

Τότε:

Το νερό σε λίγο θα αρχίσει να βράζει, ενώ το χάρτινο δοχείο δε θα πάθει τίποτα.

Πως εξηγείται

Όταν η θερμοκρασία φτάνει στους 100^οC, τα νερό αρχίζει να βράζει. Από τη στιγμή που αρχίζει να βράζει και μέχρι να τελειώσει όλο το νερό στο δοχείο η θερμοκρασία του νερού και του δοχείου είναι συνεχώς 100^οC

Όλη η θερμότητα που προσφέρει το κερί καταναλώνεται για τη μετατροπή του νερού από υγρό σε αέριο και δεν καταναλώνεται για την άνοδο της θερμοκρασίας του δοχείου με το νερό.

Έτσι το δοχείο δεν παθαίνει τίποτα, αφού στους 100^οC το χαρτί δεν καίγεται.

Πειραματίσου

Πιάσε τη θήκη ή ένα παγάκι

Τότε:

Αισθάνεσαι τα δάχτυλα σου να «κολλάνε» πάνω στη θήκη ή στο παγάκι

Πως εξηγείται

Η παγοθήκη ή το παγάκι έχουν θερμοκρασία αρκετά χαμηλότερη απτό σημείο τήξεως του πάγου. Εκεί που ακουμπάει το δάχτυλο σου λιώνει ένα λεπτό στρώμα πάγου, παίρνοντας θερμότητα απτό δάχτυλο.

Καθώς όμως πέφτει η θερμοκρασία του δαχτύλου, το νερό ξαναπάει, εγκλωβίζοντας και την επιδερμίδα σου στον πάγο που δημιουργείται. Έτσι, αισθάνεσαι το δάχτυλο σου να «κολλάει».

Πειραματίσου

Το πείραμα θα το κανείς βραδύ. Σβήσε τα φωτά του δωματίου σου.

Φώτισε με το φακό ένα άσπρο χαρτί. Θα φαίνεται άσπρο. Βάλε εμπρός απτό φακό το κόκκινο σελοφάν και φώτισε ξανά το άσπρο χαρτί. Θα φαίνεται κόκκινο. Φώτισε με το φακό ένα κόκκινο χαρτί. Θα φαίνεται κόκκινο

Βαλε Μπος απτό φακό το κόκκινο σελοφάν και φώτισε ξανά το κόκκινο χαρτί. Θα φαίνεται πάλι κόκκινο.

Βαλε τώρα εμπρός απτό φακό το μπλε σελοφάν και φώτισε ξανά το κόκκινο χαρτί. Τώρα θα φαίνεται μαύρο.

Δοκίμασε κι άλλους συνδυασμούς των χρωματιστών χαρτιών με τα χρωματιστά σελοφάν.

Πως εξηγείται

Το άσπρο αντικείμενο ανακλά όλες τι ακτινοβολίες που δέχεται και δεν απορροφά Κόμι. Αν το φωτίσουμε με κόκκινο φως, ανακλά την κόκκινη ακτινοβολία και φαίνεται κόκκινο. Αν το φωτίσουμε με μπλε φως ανακλά την μπλε ακτινοβολία και φαίνεται μπλε κτλ.

Το κόκκινο αντικείμενο ανακλά μόνο την κόκκινη ακτινοβολία και απορροφά όλες τις άλλες. Αν το φωτίσουμε με λευκό φως, ανακλά την κόκκινη ακτινοβολία που περιέχεται στο λευκό φως και απορροφά τις άλλες. Φαίνεται λοιπόν κόκκινο. Αν το φωτίσουμε με μπλε φως, θα απορροφήσει την μπλε ακτινοβολία και, αφού δεν υπάρχει κόκκινη ακτινοβολία για να την ανακλάσει, δεν ανακλά καθόλου φως άρα φαίνεται μαύρο.

Παρόμοιες προτάσεις ισχύουν και για τα άλλα χρώματα.