Baron Justus von Liebig (1803 – 1873)

Γερμανός χημικός που ασχολήθηκε κύρια με την οργανική Χημεία, γνωστός από το ταλέντο του στην εκτέλεση πειραμάτων Χημείας. Διετέλεσε καθηγητής της Χημείας στο πανεπιστήμιο του Γκίσεν από 1826 έως το 1852. Στο Γκίσεν ίδρυσε το πρώτο χημικό ερευνητικό εργαστήριο για τους σπουδαστές και επίσης άρχισε τις έρευνες στη φυσιολογία. Του δόθηκε ο τίτλος του βαρόνου το 1845 και το 1852 έγινε καθηγητής της Χημείας στο πανεπιστήμιο του Μονάχου.

Κατά τη διάρκεια του πρώτου μέρους της σταδιοδρομίας του, συγκέντρωσε τις προσπάθειές του στην οργανική χημεία και εισήγαγε νέες μεθόδους ανάλυσης μεγάλης σπουδαιότητας. Συνεργάσθηκε με το Friedrich Wohler στον προσδιορισμό του βενζοϊκού οξέος και του ουρικού οξέος, καθώς και στη μελέτη των διαδικασιών της ζύμωσης. Ανακάλυψε το φαινόμενο της ισομέρειας, διατυπώνοντας: «Δύο ή περισσότερες ενώσεις μπορούν να έχουν τους ίδιους χημικούς τύπους αλλά διαφορετικές μοριακές δομές».

Επιπλέον ο Liebig ασχολήθηκε με τη βιοχημεία, δηλαδή τη χημεία των διαδικασιών της ζωής. Διαπίστωσε ότι υπάρχουν 3 κατηγορίες τροφίμων: τα λίπη, οι υδατάνθρακες και οι πρωτεΐνες, και απέδειξε ότι η θερμότητα του σώματος είναι το αποτέλεσμα της καύσης των τροφών.

Ο Liebig θεωρείται ιδρυτής της γεωργικής χημείας. Απέδειξε ότι τα φυτά μετατρέπουν τις ανόργανες ουσίες με τη βοήθεια της γης και της ατμόσφαιρας σε οργανικές ουσίες και πειραματίστηκε επιτυχώς στον τομέα των τεχνητών λιπασμάτων. Γενικά με τις εργασίες του υπογράμμιζε τη σύνδεση της οργανικής χημείας με την γεωργία και τη φυσιολογία.