Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΥΦΛΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Η ιστορία αυτή αποτελεί ένα μάθημα για τους ανθρώπους που δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη χαρά και το νόημα της ζωής, αφού κάθε μέρα αρνούνται να δουν το πόσο σημαντικό είναι να ζουν και να αγωνίζονται.

Κάποιος που τον έλεγαν Γιάννη περπατούσε μια μέρα δίπλα σε έναν απότομο γκρεμό, όταν ξαφνικά βρέθηκε κατά λάθος στην άκρη και έπεσε από κάτω.

Καθώς έπεφτε, πιάστηκε από ένα κλαδί, το οποίο προσωρινά ανέκοψε την πτώση του.

Κοίταξε κάτω και τρομαγμένος είδε το φαράγγι που έφτανε σε βάθος τα τριακόσια μέτρα. Δεν μπορούσε να μείνει κρεμασμένος από το κλαδί για πάντα και του ήταν αδύνατο να σκαρφαλώσει τον απότομο γκρεμό.

Έτσι ο Γιάννης άρχισε να φωνάζει για βοήθεια με την ελπίδα ότι κάποιος που θα περνούσε από εκεί θα τον άκουγε και θα του πέταγε κανένα σκοινί ή τίποτε άλλο.

«ΒΟΗΘΕΙΑ! ΒΟΗΘΕΙΑ! Υπάρχει κανείς εκεί πάνω; ΒΟΗΘΕΙΑ!»

Φώναζε για ώρες αλλά κανείς δεν τον άκουγε.

Ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει τις προσπάθειες, όταν άκουσε μια φωνή.

«Γιάννη, Γιάννη. Μ΄ ακούς;»

«Ναι, ναι! Σ’  ακούω. Εδώ κάτω είμαι!»

«Σε βλέπω, Γιάννη. Είσαι καλά;»

«Ναι, αλλά ποιος είσαι; Και πού είσαι;»

«Είμαι ο Κύριος, Γιάννη. Και είμαι παντού.»

«Ο Κύριος; Εννοείς ο Θεός;»

«Αυτός ακριβώς.»

«Θεέ μου, σε παρακαλώ βοήθησέ με! Σου υπόσχομαι, αν με κατεβάσεις από δω, θα σταματήσω να κάνω αμαρτίες. Θα γίνω στ ‘ αλήθεια καλός άνθρωπος. Θα σε υπηρετώ για όλη μου τη ζωή.»

«Μην το παρακάνεις με τις υποσχέσεις, Γιάννη.

Απλά, άφησέ με να σε κατεβάσω κάτω από εκεί.

Μετά τα λέμε. Τώρα, να τι θέλω να κάνεις.

Άκουσέ με προσεκτικά.»

«Θα κάνω οτιδήποτε, Κύριε. Πες μου μόνο τι να κάνω.»

«Εντάξει. Άσε το κλαδί.»

«Τι;»

«Είπα, άφησε το κλαδί. Απλά έχε μου εμπιστοσύνη. Άφησέ το.»

Ακολούθησε μακρά σιωπή.

Τελικά ο Γιάννης φώναξε, «ΒΟΗΘΕΙΑ! ΒΟΗΘΕΙΑ! ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΛΛΟΣ ΕΚΕΙ ΠΑΝΩ;»

 Έχετε βρεθεί ποτέ στη θέση του Γιάννη;

Μήπως κι εσείς αρνηθήκατε κάποια στιγμή να δείτε και να πιστέψετε ότι το καλύτερο ήταν δίπλα σας;

Μήπως έχετε ξεχάσει να βλέπετε τις ευκαιρίες και τις ευλογίες που καθημερινά σας απλώνουν γενναιόδωρα το χέρι για να τις αγγίξετε;

Ας ζήσουμε με θάρρος, δυναμισμό και κυρίως με σεβασμό στον ίδιο μας τον εαυτό, ώστε να καταλάβουμε τη σημασία της ζωής και να ευχαριστούμε κάθε μέρα για την νέα μέρα που μας έχει δοθεί.

Κάθε μέρα.. μια νέα αρχή γεμάτη ευλογία που θα την δούμε μόνο εάν ανοίξουμε την ψυχή μας και θεραπευτούμε από την τύφλωση της ματαιοδοξίας.

Ας μην χάνουμε τις ευκαιρίες…